بررسی جاذبه های اکوتوریسمی با استفاده از مدل تحلیل خوشه ای (مطالعه موردی: شهرستان چابهار)

محدوده مورد مطالعه  شهرستان چابهار از مناطق کمتر توسعه یافته و دست نخورده از لحاظ جاذبه های اکوتوریستی کشور است. سواحل دریای عمان با وجود پتانسیل های فراوان هنوز مورد توجه گردشگران قرار نگرفته و این امر تا حدود زیادی ناشی از عدم برنامه ریزی و شناخت نسبت به این منطقه است. شهرستان چابهار از نظر ژئومورفولوژیکی و زیست محیطی از مناطق منحصر به فرد استان بوده که قابلیت تبدیل شدن به اکوسایت گردشگری را دارا می باشد. هدف این پژوهش بررسی 13 جاذبه ی اکوتوریسمی چابهار با توجه به امکانات موجود در منطقه است. روش جمع آوری داده ها به صورت توصیفی ـ تحلیلی و میدانی می باشد و با استفاده از مدل تحلیل خوشه ای، 14 شاخص اساسی تأثیر گذار در توسعه اکوتوریسم منطقه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت وسپس جاذبه ها اولویت بندی شده و تحلیل فضایی شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهد جاذبه ها در 6 خوشه قرار گرفته اند که پلاژ تیس و چابهار، سواحل صخره ای و آب فشان در خوشه یک و از نظر توزیع فضایی امکانات در سطح یک و سواحل صدفی در آخرین سطح قرار گرفته اند